Sommige stervensbegeleiders noemen zich ook wel doula, rouwvrouw of levenseindecoach. Ik heb in mijn praktijk gekozen voor het woord stervensbegeleider.
Maar helaas bleek dit niet een goede keuze, want men maakte de verkeerde interpretatie. Er werd gedacht aan aanwezigheid en begeleiden van het overlijden. Maar ik neem een veel bredere rol aan. Ik begeleid mensen al in een veel eerder stadium, mensen die door ouderdom of een ernstige ziekte in de laatste levensfase zijn gekomen en daar graag ondersteuning in willen ontvangen.
In gesprekken over het naderende einde bemerk ik dat er soms angst is voor de dood maar dat de meeste mensen juist angst hebben voor de weg daar naartoe. Het is juist fijn om hier over in gesprek te gaan. Als alles er mag zijn, dingen zijn uitgesproken, eventuele wensen zijn kenbaar gemaakt dan is er minder angst het leven los te laten.
Wat wil je? Wat is er mogelijk? Ik neem je mee en sta naast je in dit proces. Ik speel in op wat zich aandient en zal mij daarop afstemmen. Door middel van gesprekken of praktische hulp. Nooit met het doel de regie over te nemen, maar juist ondersteuning te bieden om de regie waar mogelijk zelf te behouden. Afscheid nemen van het leven is meer dan een medische aangelegenheid het raakt de mens en zijn hele omgeving. Zoals ik eerder benoemde kan het gaan over angsten, maar het kunnen ook hele praktische problemen zijn, zoals waar iemand wil overlijden, welke hulp moet er gerealiseerd worden, wat moet er met dierbare spullen gebeuren, zijn er wensen omtrent de uitvaart. Soms heb je geen advies nodig alleen een oor dat luisterd en een hart dat begrijpt. Praten over levensvragen of gebeurtenissen uit het voorbijgaande leven.
Ik ga voor echte aandacht. Maar door mijn naam als stervensbegeleider stellen mensen een afspraak met mij uit, want ik ben wel oud of ziek, maar ik ga voorlopig nog niet dood hoor.
En gemiste kans want praten over de dood, overdenken, wensen kenbaar maken, dingen op papier zetten, regel het beter een jaar te vroeg doen dan een dag te laat.
Dat heeft mij er toe gebracht niet meer de naam stervensbegeleider te gebruiken. Mijn logo heb ik aangepast en ik gebruik nu de term begeleiding & ondersteuning in de laatste levensfase.
Ik de hoop dat ik mensen niet meer afschrik maar uitgestoken hand aanbied om samen te kijken welke hulpvragen zich aandienen.
Sterven is geen kunst.
De dood komt vanzelf.
Maar om goed te sterven .
Dat is de kunst der kunsten.
Plato
Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.