17-08-2023 | Roos Dekkers

Ze is zo stil….

Daar stapt ze binnen, nou ja ik zie een mama die een meisje naar voren probeert te duwen. Ze hangt aan haar mama’s been. Verlegen en angstig, daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben.

De mama stelt haar dochter (die zich probeert te verstoppen) en zichzelf voor. Als zij lekker gaan zitten en ik thee maak, probeer ik met een kletspraatje haar op haar gemak te stellen. Als ik ga zitten kruipt ze gelijk weer tegen haar moeder aan. Ik zeg: “Kruip lekker op mama’s schoot.” Samen gaan we op onderzoek naar wat het doel is van dit mooie verlegen meisje. Het is natuurlijk vooral de mama die vertelt dat snap je. Ze wil graag meer zelfvertrouwen voor haar dochter. Ze hoopt dat ze snel meer (alleen) durft en ze zegt er achteraan… Ze is zo stil…

Het magische gebeurt al als ik haar mag laten voelen wat ik doe. Ze ligt heel stilletjes met grote ogen en kijkt mij aan. Als ik de puntjes aanraak en masseer gebeurt het al. Ik zie een ontspannenheid en rust komen. Ze laat vooral non-verbaal zien wanneer er iets kriebelt of heftig is. Als ze van mijn tafel springt ziet ze er gegroeid uit.

Na een paar keer in de praktijk geweest te zijn leer ik haar steeds beter kennen. Ze krijgt praatjes en durft aan te geven wat ze fijn vindt. Haar mama vertelt dat ze zomaar alleen buiten ging spelen op straat en dat ze zelfs alleen naar de winkel is geweest om een boodschapje voor mama te doen. Op school ontstaan ook vriendschappen. Wij zijn super trots op haar en verstoppen dit niet onder

stoelen of banken.

Samen kiezen we steeds een doel waar we graag nog meer verbetering willen hebben. En laatst… vroeg de mama: “Kun je haar mondje niet stiller maken?? 

“Tja, let op wat je wenst” zeg ik met een grote glimlach.