Op deze pagina vind je alles over wat nou precies jouw klacht inhoudt en welke aanvullende en alternatieve behandelmethodes met jouw klacht werken. Want als jij begrijpt hoe dit in elkaar zit, kan je makkelijker tot een oplossing komen.
De letterlijke betekenis van dyscalculie is “slecht rekenen”. Het is een rekenstoornis waarbij iemand ernstige en hardnekkige problemen ondervindt bij het aanleren, oproepen en toepassen van verschillende rekenvaardigheden.
De oorzaak van dyscalculie heeft niets te maken met intelligentie of aan de vorm van onderwijs. Het is een complexe stoornis omdat er bij het rekenen meerdere hersengebieden worden aangesproken. Je kan bijvoorbeeld denken aan het taalcentrum en het frontale hersengebied (planning en probleemoplossing).
Kenmerkend voor mensen met dyscalculie is dat ze simpele strategieën gebruiken, veel fouten maken in een stapsgewijze aanpak, problemen hebben met het plaatsen van getallen, getal-omkeringen, geen associatie maken met eerder opgedane kennis, het korte- en langetermijngeheugen werken minder goed, problemen met het vasthouden van de instructie en emotionele problemen (bijvoorbeeld faalangst).
Mensen met dyscalculie hebben vaak normale tot bovengemiddelde intelligentie, maar ervaren specifieke moeilijkheden op het gebied van wiskunde. Een vroegtijdige identificatie en gerichte interventie kunnen mensen met dyscalculie helpen bij het ontwikkelen van strategieën om met hun uitdagingen om te gaan.
Op deze pagina vind je alles over wat nou precies jouw klacht inhoudt en welke aanvullende en alternatieve behandelmethodes met jouw klacht werken. Want als jij begrijpt hoe dit in elkaar zit, kan je makkelijker tot een oplossing komen.
De letterlijke betekenis van dyscalculie is “slecht rekenen”. Het is een rekenstoornis waarbij een kind ernstige en hardnekkige problemen ondervindt bij het aanleren en automatiseren van basisvaardigheden van rekenen en wiskunde. De oorzaak van dyscalculie heeft niets te maken met intelligentie of aan de vorm van onderwijs.
Het is een complexe stoornis omdat er bij het rekenen meerdere hersengebieden worden aangesproken. Je kan bijvoorbeeld denken aan het taalcentrum en het frontale hersengebied (planning en probleemoplossing).
Kenmerkend voor kinderen met dyscalculie is dat ze simpele strategieën gebruiken, veel fouten maken in een stapsgewijze aanpak, problemen hebben met het plaatsen van getallen, getal-omkeringen, geen associatie maken met eerder opgedane kennis, het korte- en langetermijngeheugen werken minder goed, problemen met het vasthouden van de instructie en emotionele problemen (bijvoorbeeld faalangst).
Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.